Kinderen: hoe ga je daar nu mee om als je gaat scheiden?

De wereld staat op z’n kop. Ook voor de kinderen. Zij kiezen niet voor een scheiding en willen meestal niet dat ouders uit elkaar gaan. Hun vertrouwde wereldje is niet meer vertrouwd. Soms zijn kinderen al lange tijd bang voor een scheiding en hebben ze die aan zien komen. Maar is het dan echt zover, dan volgen er veel veranderingen. Het is belangrijk om daar bij stil te staan en dit in goede banen te leiden. Hoe? Met een ouderschapsplan.

Wat zet je in een ouderschapsplan?

Het ouderschapsplan is een overeenkomst tussen twee ouders waarin zij bepaalde zaken goed kunnen regelen en vastleggen. Je kunt dat zo uitgebreid maken als je wilt. De minimale eisen zijn: 

• een regeling van de zorgtaken,
• een regeling van de financiën
• een regeling van jullie verantwoordelijkheden, en
• hoe, hoe vaak en waarover je elkaar informeert.

Je kunt het ouderschapsplan aanvullen met bijvoorbeeld waarden en normen die jullie belangrijk vinden. Of bijvoorbeeld huisregels die jullie graag in beide huizen willen hanteren. Zo zorg je voor regelmaat en duidelijkheid voor de kinderen.

Dagelijkse praktijk

Naast het ouderschapsplan is er de dagelijkse praktijk. Je kunt niet alles vastleggen, maar in de praktijk kun je van alles doen om het voor je kind makkelijker te maken. Ook als de ander dat anders doet. Denk aan de manier waarop je praat over de ander en hoe je naar je kind luistert zonder te oordelen. Ga je flexibel met bepaalde afspraken om als dit in het belang is van je kind?

Vraag ook eens aan je kind wat hij of zij lastig vindt in praktische zin en kijk of je daar iets aan kunt doen. Een simpel voorbeeld: staat de wekker in zijn ene kamer aan de ene kant van het bed en in de andere kamer aan de andere kant, dan raken sommige kinderen daardoor gedesoriënteerd. Niet alleen grote, maar ook kleine dingen kunnen lastig voor kinderen zijn en juist die “kleinigheden” zijn vaak makkelijk aan te passen.

Twee huishoudens

Bij twee huishoudens komt het voor dat kinderen bij de ene ouder iets wel mogen wat bij de andere ouder niet mag. Of dat zij met de ene ouder altijd op pad zijn en vervolgens bij de ander moe en hangerig. Dit kan irritaties geven. Als je hier een vergrootglas op zet, wordt het probleem groter. Zie je in dat er tijdens de relatie ook verschillen waren in hoe jullie met de kinderen omgingen. Dan wordt het al een stuk makkelijker om te bedenken “het is zoals het is”.

Loopt het echt de spuigaten uit of wil je voorkomen dat de bom barst, dan is het goed om het bespreekbaar te maken. Op een moment dat de kinderen er niet bij zijn. Whatsapp kan heel handig zijn voor korte berichtjes. Bedenk wel dat dit platte tekst is en veel misverstanden en miscommunicatie kan veroorzaken. Een persoonlijk gesprek verdient dus de voorkeur als het om belangrijke zaken gaat. Helaas verloopt zo’n gesprek niet altijd harmonieus omdat de ander het opvat als verwijt, bemoeienis of kritiek.

Impact op de kinderen

Meestal is “kritiek” niet meer en niet minder dan een zorg om de kinderen of een wens voor de kinderen. Een ouder merkt op dat er iets niet lekker loopt met de kinderen en heeft de goede intentie hier iets aan te doen. Probeer het vanuit die zorg te vertellen aan de andere ouder. Hoe goed het ook bedoeld is, de ander kan het toch opvatten als kritiek. Allebei zou je moeten proberen dit vanuit de kinderen te blijven zien. Zij hebben er niets aan als dit een strijd wordt tussen jullie als ouders terwijl het eigenlijk over hun welzijn gaat. Jullie lopen dan het risico dat ze niets meer vertellen of dat ze gaan worstelen om het zelf op te lossen. Niemand zit erop te wachten dat zijn of haar kind wegvlucht in bepaald gedrag omdat het niet meer op zijn ouders kan vertrouwen.

Investeren in de toekomst van je kind

Een scheiding heeft altijd een impact op kinderen, maar hoezeer zij eronder lijden hangt af van hoe de ouders ermee omgaan. Zo nu en dan op je tong bijten, iets van een afstandje bekijken of tot tien tellen kan veel opleveren. Al denken jullie verschillend over bepaalde zaken, het gaat niet om wie gelijk heeft. Het gaat erom dat een kind van beide ouders moet kunnen houden. Bovendien heeft het veiligheid en bescherming van de ouders nodig op zijn pad naar volwassenheid. Al leef je niet meer samen, je kunt er dus toch veel aan doen om de kinderen samen groot te brengen. Je kunt zelfs veel aan elkaar hebben, als je daarvoor open staat. Kortom, investeren in een goed ouderschapsplan en een redelijke verstandhouding is een investering in de toekomst van je kind.